De indexering van alimentatie is een jaarlijks terugkerende aanpassing van de alimentatiebedragen, die ervoor zorgt dat de alimentatie in de pas blijft lopen met de stijgende kosten van levensonderhoud. Dit mechanisme is in Nederland wettelijk vastgelegd en wordt automatisch toegepast, tenzij er door beide partijen andere afspraken zijn gemaakt. Het doel van de indexering is om de koopkracht van zowel de alimentatieplichtige als de alimentatiegerechtigde op peil te houden.


Indexering van alimentatiee 2024

In 2024 is het indexeringspercentage 6,2% (was 3,4% in 2023). De verhoging gaat op 1 januari 2024 in.

Download de berekening van indexering van alimentatie 2024 in Excel:


Indexering van alimentatie 2023

In 2023 is het indexeringspercentage 3,4% (was 1,9% in 2022). De verhoging gaat op 1 januari 2023 in.

Download de berekening van indexering van alimentatie 2023 in Excel:


Indexering van alimentatie 2022

In 2022 is het indexeringspercentage 1,9% (was 3,0% in 2021). De verhoging gaat op 1 januari 2022 in.

Download de berekening van indexering van alimentatie 2022 in Excel:


Indexering van alimentatie

De indexering van alimentatie is een jaarlijks terugkerende aanpassing van de alimentatiebedragen, die ervoor zorgt dat de alimentatie in de pas blijft lopen met de stijgende kosten van levensonderhoud. Dit mechanisme is in Nederland wettelijk vastgelegd en wordt automatisch toegepast, tenzij er door beide partijen andere afspraken zijn gemaakt. Het doel van de indexering is om de koopkracht van zowel de alimentatieplichtige als de alimentatiegerechtigde op peil te houden.

In Nederland is de indexering van alimentatie geregeld in artikel 1:402a van het Burgerlijk Wetboek. De bij rechterlijke uitspraak of bij overeenkomst vastgestelde bedragen voor levensonderhoud worden jaarlijks van rechtswege gewijzigd met een door Onze Minister van Justitie vast te stellen percentage, dat, behoudens het bepaalde in het derde en vierde lid, overeenkomt met het procentuele verschil tussen het indexcijfer der lonen per 30 september van enig jaar en het overeenkomstige indexcijfer in het voorafgaande jaar.

De wijziging gaat in op 1 januari volgende op de in het eerste lid genoemde datum. De beschikking waarin het percentage is vastgesteld, wordt bekend gemaakt in de Staatscourant.

Volgens deze wet worden zowel de kinderalimentatie als de partneralimentatie jaarlijks per 1 januari aangepast op basis van het door het CBS vastgestelde loonindexcijfer. Dit percentage houdt rekening met de gemiddelde stijging van lonen en prijzen in Nederland, zodat de kosten van levensonderhoud op een eerlijke manier worden verdeeld tussen de ex-partners.

Afwijkende afspraken

Sommige ex-partners kiezen ervoor om af te wijken van de wettelijke indexering. Dit kan bijvoorbeeld wanneer ze denken dat de standaard indexeringsregeling niet past bij hun specifieke situatie. Dit moet dan wel expliciet in de alimentatieovereenkomst of het echtscheidingsconvenant worden opgenomen. Ook kan de rechter beslissen om geen indexering toe te passen, bijvoorbeeld wanneer de financiële situatie van de alimentatieplichtige ernstig achteruit is gegaan.

Wat als indexering vergeten wordt?

Het kan voorkomen dat de indexering van de alimentatie niet wordt toegepast, bijvoorbeeld omdat men zich niet bewust is van deze jaarlijkse aanpassing. In dat geval kan de alimentatiegerechtigde alsnog aanspraak maken op de indexering met terugwerkende kracht, tot maximaal vijf jaar. Dit kan betekenen dat de alimentatieplichtige een aanzienlijk bedrag ineens moet bijbetalen. Het is daarom belangrijk voor beide partijen om jaarlijks de alimentatie te controleren en de aanpassing toe te passen.

Belang van indexering

Het jaarlijkse indexeringsmechanisme biedt een vorm van zekerheid en bescherming, vooral voor de ontvanger van alimentatie. Het helpt te voorkomen dat inflatie en stijgende levensonderhoudskosten de waarde van de alimentatie verminderen, waardoor de alimentatiegerechtigde er niet op achteruitgaat. Voor de alimentatieplichtige kan dit echter een lastenverzwaring betekenen, vooral wanneer de inkomsten niet in gelijke mate stijgen.